Een paar blogs geleden werd genoemd dat er ook in een blog verteld zou worden hoe het gaat als je niet meer onder bewind wilt staan. Dat wordt in deze blog verteld. Het bloggen houdt hierna niet op, want er is nog genoeg te vertellen. Maar dan is het begin en eind vast besproken.

De meeste mensen (bijna iedereen zelfs), komen vrijwillig onder bewind. Je krijgt nadat je de papieren met de aanvraag hebt ingeleverd, een uitnodiging voor een gesprek (hoorzitting). Daarin vraagt de rechter jou uit te leggen waarom je denkt dat een bewind je zou kunnen helpen. Nadat de rechter je een paar vragen heeft gesteld, zal hij zeggen wat hij vindt. Of hij een bewind nodig vindt en waarom.

Als hij het nodig vindt zegt de rechter: ”Ik spreek het bewind uit” en sta je onder bewind. Dan is het echt. Omdat de rechter er iets van gezegd heeft, kun je niet meer zomaar terug. Je bent dus vrijwillig onder bewind gegaan, maar je kunt niet meer van de éne op de andere dag zeggen dat je niet meer wilt. Daar moet de rechter namelijk ook iets van vinden. Het is dus vanaf dat moment niet meer vrijblijvend.

Als je wilt stoppen met bewind, moet je een brief schrijven aan de rechter waarin je uitlegt waarom je denkt dat je je geldzaken weer zelf kunt regelen. Waarom de reden die je noemde toen je onder bewind wilde, niet meer klopt. Dan gebeurt er eigenlijk hetzelfde als toen je bewind aanvroeg. Meestal vraagt de rechter weer of je je verhaal wilt vertellen tijdens een hoorzitting. De rechter zal ook aan je bewindvoerder vragen wat die vindt. Als iedereen de kans heeft gehad iets te zeggen, zal de rechter opnieuw uitspraak doen. Zegt de rechter dat hij vindt dat je nog even onder bewind moet blijven, dan gebeurt dat. Zegt hij van niet, dan niet.